Wat staat daar toch? Deze vraag wordt vaak gesteld als de reusachtige hond op een sokkel op het terrein wordt opgemerkt. We lossen het mysterie van onze Bello, zoals de hond vaak wordt genoemd, graag op. Het is vooral een circulair en duurzaam verhaal, want alles is van waarde en verdient een toekomst, mits passend op GOUDasfalt.

Bello de hond was oorspronkelijk niet alleen. Ooit waren er twee honden. Ze vormden samen een kunstwerk van zilverkleurig piepschuim, gemaakt in opdracht van het Gemeentelijk Vervoerbedrijf Amsterdam voor de bovengrondse vides van het metrostation Wibautstraat in Amsterdam. De kunstenares is Loes Diephuis, zij was een periode ’stadsdeelkunstenaar’ voor Amsterdam-Oost. Zij gaf het kunstwerk de naam: ‘Hier waak ik! (over mezelf)’

Nieuw baasje
De oost-west lijn van de metro werd gerenoveerd naar een ontwerp van het Rotterdamse architectenbudo GroupA. Na de renovatie was er voor de beide honden echter geen plaats meer in Amsterdam. De kunstenares schonk een van de honden aan GroupA. Daar stond de hond een tijdje, tot het architectenburo kennis maakte met GOUDasfalt door de bijdrage aan het zonnedak op GOUDasfalt in de vorm van hergebruik van grote zware liggers.

Waken over GOUDasfalt
GroupA vond GOUDasfalt een mooie locatie voor een nieuw hondenleven. En dat vond GOUDasfalt ook. Bello werd vervolgens verplaatst naar Gouda, uitgebreid gerenoveerd, inwendig verzwaard met zandzakken en voorzien van een nieuw likje verf. En zie, daar staat hij vol trots en waakt weer, nu over GOUDasfalt! Zo gaat dat in een hondenleven!